In de periode dat we allemaal thuis zitten en de kliniek gesloten is gebeurt er evengoed heel veel. Ik wil graag met jullie delen wat ik zoal meemaak in deze periode. Een aantal van jullie weet dat ik ook huisarts ben, 3 jonge kinderen heb en dat we zelf een huis aan het bouwen zijn. Dit samen met een kliniek die gesloten is maakt deze periode op alle fronten uitdagend en soms ook moeilijk, waarschijnlijk net als voor ieder ander. We zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje.

Op mijn tweede dag vrij begin in weer een beetje te ontspannen. Na 5 dagen werken waarvan 2 zowel een dag als avond ben ik best moe kan ik zeggen. Ik hoorde mijn collega op de huisartsenpost al zeggen terwijl ik wegliep: die is er ook iedere dag. Het zit nu eenmaal niet in mijn aard om stil te zitten. Ik kan ook niet stil zitten, want er zijn nu eenmaal rekeningen die betaald moeten worden voor de kliniek. Gelukkig kan ik nog werken, wat zullen er veel ondernemers zijn die helemaal niets meer kunnen doen. We hadden vandaag bezoek: een pony in de tuin. Heel erg leuk, als de kinderen niet naar paardrijden kunnen, komt het paardje naar de kinderen. Genieten!

Afgelopen zaterdag had ik voor het eerst een echt drukke dienst. Ik zat namelijk achter de telefoon. Dit is normaal een dienst waar je een direct aanspreekpunt bent voor vragen van de triagisten en de regie houdt over de agenda’s. Het ene na het andere telefoontje kwam in mijn agenda, even terugbellen. Wat een zorgen leven er bij mensen! Geheel terecht uiteraard, want natuurlijk wil je weten of je kind, moeder, vader besmet is met COVID-19. Of dat je zelf besmet bent. Ik merk ook een helse tijd voor mensen met een angstige aanleg. Want is die hyperventilatie nu hyperventilatie? Of een symptoom van het virus. Gelukkig kunnen we het gesprek met een veelal gerustgestelde patiënt weer beëindigen.

Waar ik ook de afgelopen diensten erg van ben geschrokken is dat mensen niet meer naar het ziekenhuis durven komen. En dan niet voor een snotneus. Nee. Mensen met een potentieel ernstig letsel of ernstige klachten waar verder onderzoek echt aangewezen is. Mensen die hun ouders niet durven te brengen, straks raken ze besmet. Ik zie het ook voorbij komen in de nieuwsberichten. Hoe kan het dat de eerste hart hulpen veel leger zijn dan anders. Dit gaat ongetwijfeld ook nog voor problemen zorgen de komende tijd. Ik zou willen zeggen: bel bij zorgen de huisarts of het ziekenhuis! Nu nog even een beetje relaxen, er staat een nachtdienst op het programma. Ben benieuwd wat de nacht gaat brengen.